Haemodialysis

Haemodialysis est una ex curationibus substitutionis renalis pro aegris cum insufficientia renali acuta et chronica. Sanguinem e corpore ad extra corpus drenat et per dialysorem ex innumeris fibris cavis compositum transit. Sanguis et solutio electrolytica (liquidum dialysis) cum similibus concentrationibus corporis per fibras cavas intrant et exeunt per diffusionem, ultrafiltrationem, et adsorptionem. Substantias permutat principio convectionis, superflua metabolica in corpore removet, aequilibrium electrolyticum et acidum-basicum conservat; simul, aquam superfluam in corpore removet, et totus processus reddendi sanguinem purificatum haemodialysis appellatur.

principium

1. Transportatio solutorum
(1) Dispersio: Hic est praecipuus mechanismus remotionis substantiae solutae in HD. Materiam solutam a parte altae concentrationis ad partem parvae concentrationis transportatur, pro gradiente concentrationis. Hoc phaenomenon dispersio appellatur. Energia translationis dispersivae substantiae solutae ex motu irregulari molecularum vel particularum substantiae solutae ipsarum oritur (motus Brownianus).
(2) Convectio: Motus substantiarum solutarum per membranam semipermeabilem una cum solvente convectio appellatur. Vis trans membranam, non afficiebatur pondere moleculari substantiae solutae nec differentia gradientis concentrationis, et est differentia pressionis hydrostaticae in utraque parte membranae, quae tractio substantiarum solutarum appellatur.
(3) Adsorptio: Per interactionem onerum positivarum et negativarum sive virium van der Waals et gregum hydrophilicorum in superficie membranae dialysis fit ut certa proteina, venena et medicamenta (velut β2-microglobulinum, complementum, mediatores inflammationis, endotoxinum, etc.) selective adsorbantur. Superficies omnium membranarum dialysis negative oneratur, et quantitas oneris negativi in superficie membranae quantitatem proteinorum cum oneribus heterogeneis adsorptorum determinat. In processu haemodialysis, quaedam proteina, venena et medicamenta in sanguine abnormaliter elevata selective ad superficiem membranae dialysis adsorbentur, ut hae substantiae pathogeneae removeantur, et propositum curationis consequatur.
2. Aquae translatio
(1) Definitio ultrafiltrationis: Motus liquidi per membranam semipermeabilem sub actione gradientis pressionis hydrostaticae vel gradientis pressionis osmoticae ultrafiltratio appellatur. Per dialysin, ultrafiltratio ad motum aquae a latere sanguinis ad latus dialysatis refertur; contra, si aqua a latere dialysatis ad latus sanguinis movetur, ultrafiltratio inversa appellatur.
(2) Factores ultrafiltrationem afficientes: ①gradiens pressionis aquae purificatae; ②gradiens pressionis osmoticae; ③pressio transmembranalis; ④coefficiens ultrafiltrationis.

Indicia

1. Laesio renalis acuta.
2. Insufficientia cordis acuta ob volumen immodicum vel hypertensionem quae medicamentis difficile moderari potest.
3. Acidosis metabolica gravis et hyperkalaemia quae difficile corrigitur.
4. Hypercalcaemia, hypocalcaemia et hyperphosphaemia.
5. Insufficientia renalis chronica cum anaemia quae difficile corrigitur.
6. Neuropathia et encephalopathia uraemica.
7. Uraemia, pleuritis vel pericarditis.
8. Insufficientia renalis chronica cum malnutritione gravi coniuncta.
9. Dysfunctio organorum inexplicabilis vel detrimentum status generalis.
10. Intoxicatio medicamentorum vel veneni.

Contraindicationes

1. Haemorrhagia intracranialis vel pressio intracranialis aucta.
2. Impetus gravis qui medicamentis difficile corrigitur.
3. Cardiomyopathia gravis cum insufficientia cordis refractaria coniuncta.
4. Cum perturbationibus mentis non potest cooperari cum curatione haemodialysis.

Instrumenta haemodialysis

Apparatus haemodialyseos comprehendit machinam haemodialyseos, aquae purificationem, et dialyzatorem, quae simul systema haemodialyseos constituunt.
1. Machina haemodialysis
Inter apparatus therapeuticos latissime adhibitos in curatione purificationis sanguinis numeratur. Apparatus mechanicus satis complexus est, ex instrumento monitorio copiae dialysati et instrumento monitorio circulationis extracorporealis compositus.
2. Systema curationis aquae
Cum sanguis aegroti in sessione dialysis magnam quantitatem dialysatis (120L) per membranam dialysis contingere debeat, et aqua urbana fontana varia elementa vestigialia, praesertim metalla gravia, necnon nonnulla medicamenta disinfectoria, endotoxina et bacteria contineat, contactus cum sanguine haec elementa in corpus ingredi faciet. Ergo aqua fontana filtranda, ferrum removendum, emollienda, carbone activato addito, et osmosi inversa ordine tractanda est. Sola aqua osmosis inversae ut aqua dilutionis pro dialysato concentrato adhiberi potest, et instrumentum ad seriem curationum aquae fontanae est systema curationis aquae.
3. Dialysator
"ren artificialis" etiam appellatur. Ex fibris cavis e materiis chemicis factis constat, et quaeque fibra cava multis foraminibus parvis distributa est. Per dialysis, sanguis per fibram cavam fluit et dialysatum per fibram cavam retrorsum fluit. Solutum et aqua quarundam molecularum parvarum in liquido haemodialysis per foramina parva in fibra cava commutantur. Resultatum finale commutationis est sanguis in sanguine. Toxina uraemiae, quaedam electrolyta, et aqua superflua in dialysato removentur, et quaedam bicarbonas et electrolyta in dialysato in sanguinem ingrediuntur. Ut finis removendi toxina et aquae, conservandi aequilibrium acidorum et basium et stabilitatem ambientis interni consequatur. Area totalis totius fibrae cavae, area commutationis, capacitatem transitus molecularum parvarum determinat, et magnitudo pororum membranae capacitatem transitus molecularum mediarum et magnarum determinat.
4. Dialysatum
Dialysatum obtinetur diluendo concentratum dialysis continens electrolyta et bases et aquam osmosis inversae proportionaliter, et tandem solutionem format proximam concentrationi electrolyti sanguinis ad conservandas normales electrolytorum gradus, dum bases corpori praebet per maiorem concentrationem basis, ad acidosis in aegroto corrigendam. Bases dialysis vulgo adhibitae plerumque sunt bicarbonata, sed etiam parvam quantitatem acidi acetici continent.