Αιμοκάθαρση

Η αιμοκάθαρση είναι μια από τις θεραπείες υποκατάστασης της νεφρικής λειτουργίας για ασθενείς με οξεία και χρόνια νεφρική ανεπάρκεια. Αποστραγγίζει το αίμα από το σώμα προς τα έξω και διέρχεται από μια συσκευή αιμοκάθαρσης που αποτελείται από αμέτρητες κοίλες ίνες. Το αίμα και το διάλυμα ηλεκτρολυτών (υγρό αιμοκάθαρσης) με παρόμοιες συγκεντρώσεις στο σώμα εισέρχονται και εξέρχονται από τις κοίλες ίνες μέσω διάχυσης, υπερδιήθησης και προσρόφησης. Ανταλλάσσει ουσίες με την αρχή της συναγωγής, απομακρύνει τα μεταβολικά απόβλητα στο σώμα, διατηρεί την ηλεκτρολυτική και την οξεοβασική ισορροπία. Ταυτόχρονα, απομακρύνει την περίσσεια νερού από το σώμα και ολόκληρη η διαδικασία επιστροφής καθαρού αίματος ονομάζεται αιμοκάθαρση.

αρχή

1. Μεταφορά διαλυμένης ουσίας
(1) Διασπορά: Είναι ο κύριος μηχανισμός απομάκρυνσης της διαλυμένης ουσίας στην HD. Η διαλυμένη ουσία μεταφέρεται από την πλευρά υψηλής συγκέντρωσης στην πλευρά χαμηλής συγκέντρωσης ανάλογα με την κλίση συγκέντρωσης. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται διασπορά. Η ενέργεια μεταφοράς διασποράς της διαλυμένης ουσίας προέρχεται από την ακανόνιστη κίνηση των ίδιων των μορίων ή των σωματιδίων της διαλυμένης ουσίας (κίνηση Brownian).
(2) Συναγωγή: Η κίνηση των διαλυμένων ουσιών μέσω της ημιπερατής μεμβράνης μαζί με τον διαλύτη ονομάζεται συναγωγή. Ανεξάρτητα από το μοριακό βάρος της διαλυμένης ουσίας και τη διαφορά της κλίσης συγκέντρωσής της, η ισχύς που ασκείται στη μεμβράνη είναι η διαφορά υδροστατικής πίεσης και στις δύο πλευρές της μεμβράνης, η οποία ονομάζεται έλξη της διαλυμένης ουσίας.
(3) Προσρόφηση: Μέσω της αλληλεπίδρασης θετικών και αρνητικών φορτίων ή δυνάμεων van der Waals και υδρόφιλων ομάδων στην επιφάνεια της μεμβράνης αιμοκάθαρσης, προσροφώνται επιλεκτικά ορισμένες πρωτεΐνες, δηλητήρια και φάρμακα (όπως β2-μικροσφαιρίνη, συμπλήρωμα, φλεγμονώδεις μεσολαβητές, ενδοτοξίνη κ.λπ.). Η επιφάνεια όλων των μεμβρανών αιμοκάθαρσης είναι αρνητικά φορτισμένη και η ποσότητα του αρνητικού φορτίου στην επιφάνεια της μεμβράνης καθορίζει την ποσότητα των προσροφημένων πρωτεϊνών με ετερογενή φορτία. Κατά τη διαδικασία της αιμοκάθαρσης, ορισμένες ασυνήθιστα αυξημένες πρωτεΐνες, δηλητήρια και φάρμακα στο αίμα προσροφώνται επιλεκτικά στην επιφάνεια της μεμβράνης αιμοκάθαρσης, έτσι ώστε να απομακρύνονται αυτές οι παθογόνες ουσίες, ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός της θεραπείας.
2. Μεταφορά νερού
(1) Ορισμός υπερδιήθησης: Η κίνηση υγρού μέσω μιας ημιπερατής μεμβράνης υπό την επίδραση μιας υδροστατικής ή μιας οσμωτικής πίεσης ονομάζεται υπερδιήθηση. Κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης, η υπερδιήθηση αναφέρεται στην κίνηση νερού από την πλευρά του αίματος προς την πλευρά του διαλύματος. Αντίθετα, εάν το νερό μετακινηθεί από την πλευρά του διαλύματος προς την πλευρά του αίματος, ονομάζεται αντίστροφη υπερδιήθηση.
(2) Παράγοντες που επηρεάζουν την υπερδιήθηση: ① κλίση πίεσης καθαρισμένου νερού· ② κλίση οσμωτικής πίεσης· ③ διαμεμβρανική πίεση· ④ συντελεστής υπερδιήθησης.

Ενδείξεις

1. Οξεία νεφρική βλάβη.
2. Οξεία καρδιακή ανεπάρκεια που προκαλείται από υπερφόρτωση όγκου ή υπέρταση που είναι δύσκολο να ελεγχθεί με φάρμακα.
3. Σοβαρή μεταβολική οξέωση και υπερκαλιαιμία που είναι δύσκολο να διορθωθούν.
4. Υπερασβεστιαιμία, υποασβεστιαιμία και υπερφωσφαταιμία.
5. Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια με αναιμία που είναι δύσκολο να διορθωθεί.
6. Ουραιμική νευροπάθεια και εγκεφαλοπάθεια.
7. Ουραιμία, πλευρίτιδα ή περικαρδίτιδα.
8. Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια σε συνδυασμό με σοβαρό υποσιτισμό.
9. Ανεξήγητη δυσλειτουργία οργάνων ή επιδείνωση της γενικής κατάστασης.
10. Δηλητηρίαση από φάρμακα ή δηλητήρια.

Αντενδείξεις

1. Ενδοκρανιακή αιμορραγία ή αυξημένη ενδοκρανιακή πίεση.
2. Σοβαρό σοκ που είναι δύσκολο να διορθωθεί με φάρμακα.
3. Σοβαρή μυοκαρδιοπάθεια συνοδευόμενη από ανθεκτική καρδιακή ανεπάρκεια.
4. Συνοδευόμενο από ψυχικές διαταραχές δεν μπορεί να συνεργαστεί με την αιμοκάθαρση.

Εξοπλισμός αιμοκάθαρσης

Ο εξοπλισμός της αιμοκάθαρσης περιλαμβάνει μηχάνημα αιμοκάθαρσης, επεξεργασία νερού και συσκευή αιμοκάθαρσης, τα οποία μαζί αποτελούν το σύστημα αιμοκάθαρσης.
1. Μηχανή αιμοκάθαρσης
είναι ένας από τους πιο ευρέως χρησιμοποιούμενους θεραπευτικούς εξοπλισμούς στη θεραπεία καθαρισμού αίματος. Είναι ένας σχετικά πολύπλοκος μηχατρονικός εξοπλισμός, που αποτελείται από συσκευή παρακολούθησης της παροχής διαλύματος αιμοκάθαρσης και συσκευή παρακολούθησης της εξωσωματικής κυκλοφορίας.
2. Σύστημα επεξεργασίας νερού
Δεδομένου ότι το αίμα του ασθενούς σε μια συνεδρία αιμοκάθαρσης πρέπει να έρθει σε επαφή με μεγάλη ποσότητα διαλύματος (120L) μέσω της μεμβράνης αιμοκάθαρσης, και το νερό της αστικής βρύσης περιέχει διάφορα ιχνοστοιχεία, ιδιαίτερα βαρέα μέταλλα, καθώς και ορισμένα απολυμαντικά, ενδοτοξίνες και βακτήρια, η επαφή με το αίμα θα προκαλέσει την είσοδο αυτών των ουσιών στο σώμα. Επομένως, το νερό της βρύσης πρέπει να φιλτραριστεί, να αφαιρεθεί ο σίδηρος, να μαλακωθεί, να ενεργοποιηθεί ο άνθρακας και να υποβληθεί σε επεξεργασία αντίστροφης όσμωσης διαδοχικά. Μόνο νερό αντίστροφης όσμωσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως νερό αραίωσης για το συμπυκνωμένο διάλυμα αιμοκάθαρσης, και η συσκευή για μια σειρά επεξεργασιών του νερού της βρύσης είναι το σύστημα επεξεργασίας νερού.
3. Αιμοκάθαρση
Ονομάζεται επίσης «τεχνητός νεφρός». Αποτελείται από κοίλες ίνες κατασκευασμένες από χημικά υλικά, και κάθε κοίλη ίνα κατανέμεται με πολλές μικρές οπές. Κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης, το αίμα ρέει μέσα από την κοίλη ίνα και το διάλυμα αιμοκάθαρσης ρέει προς τα πίσω μέσα από την κοίλη ίνα. Η διαλυμένη ουσία και το νερό ορισμένων μικρών μορίων στο υγρό αιμοκάθαρσης ανταλλάσσονται μέσω των μικρών οπών στην κοίλη ίνα. Το τελικό αποτέλεσμα της ανταλλαγής είναι το αίμα στο αίμα. Οι τοξίνες της ουραιμίας, ορισμένοι ηλεκτρολύτες και η περίσσεια νερού απομακρύνονται στο διάλυμα αιμοκάθαρσης, και κάποια διττανθρακικά άλατα και ηλεκτρολύτες στο διάλυμα αιμοκάθαρσης εισέρχονται στο αίμα. Για να επιτευχθεί ο σκοπός της απομάκρυνσης τοξινών, νερού, διατηρώντας την οξεοβασική ισορροπία και τη σταθερότητα του εσωτερικού περιβάλλοντος. Η συνολική επιφάνεια ολόκληρης της κοίλης ίνας, η περιοχή ανταλλαγής, καθορίζει την ικανότητα διέλευσης των μικρών μορίων, και το μέγεθος του μεγέθους των πόρων της μεμβράνης καθορίζει την ικανότητα διέλευσης των μεσαίων και μεγάλων μορίων.
4. Διάλυμα αιμοκάθαρσης
Το διάλυμα διαπίδυσης λαμβάνεται με αραίωση του συμπυκνώματος διαπίδυσης που περιέχει ηλεκτρολύτες και βάσεις και νερού αντίστροφης όσμωσης σε αναλογία, και τελικά σχηματίζει ένα διάλυμα κοντά στη συγκέντρωση ηλεκτρολυτών στο αίμα για τη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων ηλεκτρολυτών, παρέχοντας παράλληλα βάσεις στον οργανισμό μέσω υψηλότερης συγκέντρωσης βάσεων, για τη διόρθωση της οξέωσης στον ασθενή. Οι συνήθως χρησιμοποιούμενες βάσεις του διαλύματος διαπίδυσης είναι κυρίως το διττανθρακικό άλας, αλλά περιέχουν και μια μικρή ποσότητα οξικού οξέος.