การใช้ใบมีดผ่าตัดอย่างแพร่หลาย

1. การจับมีดแบบคันธนู: วิธีการจับมีดที่นิยมใช้กันมากที่สุด มีช่วงการเคลื่อนไหวที่กว้างและยืดหยุ่น แรงที่ใช้ครอบคลุมแขนส่วนบนทั้งหมด โดยเฉพาะที่ข้อมือ สำหรับแผลที่ผิวหนังที่ยาวกว่าและแผลที่ปลอกหุ้มกล้ามเนื้อเรกตัส แอ็บโดมินิสด้านหน้า
2. ประเภทปากกา: แรงกดนุ่มนวล ยืดหยุ่น และแม่นยำ ควบคุมการเคลื่อนไหวของมีดได้ง่าย การทำงานและความแข็งแรงของมีดส่วนใหญ่อยู่ที่นิ้วมือ เหมาะสำหรับการผ่าตัดแผลสั้นและแผลเล็ก เช่น การผ่าตัดหลอดเลือด เส้นประสาท และการผ่าตัดเยื่อบุช่องท้อง
3. การจับ: จับด้ามจับด้วยมือทั้งมือ แล้วบีบนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ให้ตรงกับสันของด้ามจับ วิธีนี้จะทำให้จับได้มั่นคงยิ่งขึ้น จุดปฏิบัติการหลักของการผ่าตัดคือบริเวณข้อไหล่ ใช้สำหรับการตัดเนื้อเยื่อกว้าง และการผ่าตัดด้วยแรงกดสูง เช่น การตัดแขนขา การตัดเอ็น และการผ่าตัดผิวหนังยาว
4. ป้องกันการจิ้ม: เป็นรูปแบบหนึ่งของการแปลงจากแบบปากกา โดยยกใบมีดขึ้นด้านบนเพื่อป้องกันความเสียหายต่อเนื้อเยื่อส่วนลึก เจาะก่อนผ่าตัด โดยขยับนิ้วที่นิ้ว ใช้สำหรับตัดอวัยวะเปิด เช่น ฝี หลอดเลือด หลอดลม ท่อน้ำดีร่วม หรือท่อไต ตัดเนื้อเยื่อที่หนีบ หรือขยายแผลผ่าตัด
5. ประเภทการกดด้วยนิ้ว: ใช้แรงกดที่หนัก โดยนิ้วชี้จะกดที่ปลายด้านหน้าของด้ามจับ และส่วนที่สองจะถูกซ่อนไว้ในมือ วิธีการนี้ค่อนข้างยืดหยุ่น เหมาะสำหรับเนื้อเยื่อผิวหนังที่ตัดได้ยาก