استفاده از سوزن‌های وریدی

استفاده از سوزن‌های وریدی روش بهتری برای تزریق بالینی است. از یک طرف، می‌تواند درد ناشی از سوراخ شدن مکرر سوزن‌های پوست سر در نوزادان و کودکان خردسال را که می‌توانند برای تزریق طولانی مدت استفاده شوند، کاهش دهد. از طرف دیگر، حجم کار پرستاران بالینی را نیز کاهش می‌دهد.
سوزن داخل وریدی به راحتی قابل استفاده است و برای سوراخ کردن در هر قسمتی مناسب است و درد ناشی از سوراخ کردن مکرر بیمار را تسکین می‌دهد، حجم کار کادر پرستاری را کاهش می‌دهد و در کلینیک محبوب است. با این حال، زمان ماندگاری آن بحث‌برانگیز بوده است. بخش اداری بهداشت، بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان و تولیدکنندگان سوزن‌های داخل وریدی همگی طرفدار این هستند که زمان ماندگاری نباید بیش از ۳ تا ۵ روز باشد.
دیدگاه زمانی ساکن
سوزن وریدی مدت زمان کوتاهی در بدن باقی می‌ماند و افراد مسن ۲۷ روز فرصت دارند. ژائو شینگ‌تینگ از طریق آزمایش‌های حیوانی توصیه کرد که ۹۶ ساعت در بدن باقی بماند. چی هونگ معتقد است که تا زمانی که لوله نسبتاً استریل نگه داشته شود و پوست اطراف آن تمیز باشد، تا زمانی که هیچ انسداد یا نشتی رخ ندهد، می‌توان آن را به مدت ۷ روز در بدن نگه داشت. لی شیائویان و ۵۰ بیمار دیگر با محل قرارگیری تروکار مشاهده شدند که به طور متوسط ۸ تا ۹ روز در بدن باقی ماندند که تا ۲۷ روز آن هیچ عفونتی رخ نداد. مطالعه گارلند معتقد است که کاتترهای تفلون محیطی را می‌توان با نظارت مناسب تا ۱۴۴ ساعت با خیال راحت نگه داشت. هوانگ لی‌یون و همکارانش معتقدند که آنها می‌توانند ۵ تا ۷ روز در رگ‌های خونی باقی بمانند. شیائو شیانگ گوی و افراد دیگر فکر می‌کنند که بهترین زمان برای ماندن حدود ۱۵ روز است. اگر فرد بزرگسال باشد و محل قرارگیری مناسب باشد، محل خوب می‌ماند و هیچ واکنش التهابی نمی‌تواند زمان قرارگیری را طولانی‌تر کند.